เล่าเรื่องตำนานของครุฑมาระยะหนึ่งแล้วคราวนี้มาถึงเรื่องอาหารของครุฑกันบ้าง อย่างที่รู้ๆ กันว่าครุฑกินนาคเป็นอาหารหลักมันเป็นเรื่องสืบเนื่องมาตั้งแต่รุ่นแม่ของทั้งคู่ เอาไว้จะมาเล่าให้ฟังที่หลังและกัน แต่การกินนาคก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เพราะนาคอยู่ในน้ำ ถ้าครุฑลากนาคขึ้นจากน้ำไม่ได้ก็จมน้ำตาย ซึ่งในช่วงแรกๆ ก็เป็นแบบนั้น ในปัณฑรกชาดกมีเรื่องมีการเล่าถึงวิธีการจับนาคอยู่ เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ครั้งหนึ่งในอดีตมีเรือสำเภามาแตกที่ท่ากระทุ่ม มีคนรอดตายมาคนหนึ่งแต่ด้วยเหตุที่ไม่เหลือเสื้อผ้่าเลยทำตัวสมถะไม่ปราถนาเครื่องนุ่งห่ม นานๆ ไปก็มีคนมาพบและเลื่อมใสปลูกอาศมให้อยู่ และเรียกว่า "กทัมพิอเจโล" หรือชีเปลื่อยท่ากระทุ่ม ชื่อเสียงของนายคนนี้ดังไม่ใช่เล่นๆ เพราะทั้งครุฑทั้งนาคก็พากันมาพบปะปรับทุกข์เป็นประจำ และเรื่องก็เกิดขึ้นเมื่อมีครุฑตนหนึ่งมาขอให้ชีเปลือยช่วยว่า "พระคุณเจ้าท่านคงไม่รู้ว่่ากระผมเมื่อไปจับนาคมักจะจมน้ำตายเพราะไม่มีตีนกบมีแต่ตีนนก อยากให้พระคุณเจ้าช่วยหลอกถามนาคว่ามีความลับอะไรถึงได้จับยากนัก"
ชีเปลือยตอบว่า "เอาเรื่องผิดศีลมาให้แต่ไม่เป็นไรข้าหูเบาจะช่วยท่านเอง"
ไม่นานพญานาคก็ขึ้นมาหาชีเปลือย ชีเปลือยถามนาคว่า "เฮ้ยพญานาค ได้ยินมาว่าพญาครุฑจับพวกเจ้าได้ยากมากทำไมถึงเป็นเช่นนั้น"
พญานาคกลับตอบว่า "มันเป็นความลับข้าหูเบาไม่พอจะบอกท่านหรอก"
"อ้อ...กลัวว่าข้าจะเอาความไปบอกคนอื่นใช่ไหม ไม่ต้องห่วงข้าจะไม่บอกใครทั้งนั้น จริงๆ นะ ที่ถามนี่เพื่อความรู้ส่วนตัวเอง"
แต่พญานาคก็ยังยืนกรานคำเดิมและกลับลงน้ำไป
แล้วชีเปลือยก็ถามแบบนี้อยู่ 2 วันจนถึงวันที่ 3 พญานาคเริ่มใจอ่อนจึงบอกความลับที่ว่านั้นไป
"พวกข้ากลืนหินลงท้องไปเพื่อให้ตัวหนักเวลาอยู่น้ำ เมื่อพวกครุฑบินโฉบลงมาก็ยื่นหัวคอยกัด แต่ถึงจะจับหัวได้แต่จะดึงขึ้นไปได้ช้าเพราะหินที่กลืนลงไปมันถ่วงเอาไว้สุดท้ายครุฑจะจมน้ำตาย"
"เอ่อ...ฉลาดมาก แล้วต้องแก้ไขยังไงล่ะ" ชีเปลือยถามต่อ
"ก็จับห้อยหัวจนสำรอกหินออกมาก่อนนะซิ"
และแล้วชีเปลือยก็ไม่รักษาสัญญานำเรื่องนี้ไปบอกครุฑ
ตั้งแต่นั้นมาเวลาครุฑจับนาคกินก็มักจะจำเอาหัวลงเป็นต้นมา อืม...ไม่อยากคิดถึงชะตากรรมอีตาชีเปลือยหลังจากนี้เลยนะ
ครั้งหนึ่งในอดีตมีเรือสำเภามาแตกที่ท่ากระทุ่ม มีคนรอดตายมาคนหนึ่งแต่ด้วยเหตุที่ไม่เหลือเสื้อผ้่าเลยทำตัวสมถะไม่ปราถนาเครื่องนุ่งห่ม นานๆ ไปก็มีคนมาพบและเลื่อมใสปลูกอาศมให้อยู่ และเรียกว่า "กทัมพิอเจโล" หรือชีเปลื่อยท่ากระทุ่ม ชื่อเสียงของนายคนนี้ดังไม่ใช่เล่นๆ เพราะทั้งครุฑทั้งนาคก็พากันมาพบปะปรับทุกข์เป็นประจำ และเรื่องก็เกิดขึ้นเมื่อมีครุฑตนหนึ่งมาขอให้ชีเปลือยช่วยว่า "พระคุณเจ้าท่านคงไม่รู้ว่่ากระผมเมื่อไปจับนาคมักจะจมน้ำตายเพราะไม่มีตีนกบมีแต่ตีนนก อยากให้พระคุณเจ้าช่วยหลอกถามนาคว่ามีความลับอะไรถึงได้จับยากนัก"
ชีเปลือยตอบว่า "เอาเรื่องผิดศีลมาให้แต่ไม่เป็นไรข้าหูเบาจะช่วยท่านเอง"
ไม่นานพญานาคก็ขึ้นมาหาชีเปลือย ชีเปลือยถามนาคว่า "เฮ้ยพญานาค ได้ยินมาว่าพญาครุฑจับพวกเจ้าได้ยากมากทำไมถึงเป็นเช่นนั้น"
พญานาคกลับตอบว่า "มันเป็นความลับข้าหูเบาไม่พอจะบอกท่านหรอก"
"อ้อ...กลัวว่าข้าจะเอาความไปบอกคนอื่นใช่ไหม ไม่ต้องห่วงข้าจะไม่บอกใครทั้งนั้น จริงๆ นะ ที่ถามนี่เพื่อความรู้ส่วนตัวเอง"
แต่พญานาคก็ยังยืนกรานคำเดิมและกลับลงน้ำไป
แล้วชีเปลือยก็ถามแบบนี้อยู่ 2 วันจนถึงวันที่ 3 พญานาคเริ่มใจอ่อนจึงบอกความลับที่ว่านั้นไป
"พวกข้ากลืนหินลงท้องไปเพื่อให้ตัวหนักเวลาอยู่น้ำ เมื่อพวกครุฑบินโฉบลงมาก็ยื่นหัวคอยกัด แต่ถึงจะจับหัวได้แต่จะดึงขึ้นไปได้ช้าเพราะหินที่กลืนลงไปมันถ่วงเอาไว้สุดท้ายครุฑจะจมน้ำตาย"
"เอ่อ...ฉลาดมาก แล้วต้องแก้ไขยังไงล่ะ" ชีเปลือยถามต่อ
"ก็จับห้อยหัวจนสำรอกหินออกมาก่อนนะซิ"
และแล้วชีเปลือยก็ไม่รักษาสัญญานำเรื่องนี้ไปบอกครุฑ
ตั้งแต่นั้นมาเวลาครุฑจับนาคกินก็มักจะจำเอาหัวลงเป็นต้นมา อืม...ไม่อยากคิดถึงชะตากรรมอีตาชีเปลือยหลังจากนี้เลยนะ
เครดิสภาพ
ไม่มีความคิดเห็น :
แสดงความคิดเห็น